Powalająca ściana dźwięku, ale też zabawa brzmieniem. Jest szybko i zdecydowanie, choć są nieliczne i pełne finezji fragmenty liryczne. To dowód na to, że obrany kierunek traktują elastycznie. Śpiewają po polsku i tworzą własne teksty. Piszą je wspólnie, nie siląc się na przejmujące poetyckie metafory. Mimo to każdy utwór to bolesne i bardzo intymne wyznanie. Piszą o śmierci, odrzuceniu, miłości, cierpieniu i tęsknocie. Ich twórczość to nieskrępowany krzyk młodego pokolenia, które targane kryzysami wartości i budzącymi się uczuciami próbuje znaleźć własny przepis na otaczający świat. Więcej tutaj: http://www.proradio.pl/plyty-zapowiedzi-i-recenzje/2661-nasze-recenzje-tug-boat-zapomnij-cale-zlo